Unikalny charakter obiektu został dostrzeżony w latach 70. XX w. przez przedstawicieli amerykańskiego muzealnictwa, którzy zasugerowali chęć jego zakupienia i przeniesienia na kontynent amerykański. Obok zespołu przemysłowego The Tremont Nail Company (Wareham, Massachusetts, USA), Zabytkowy Zaklad Hutniczy w Maleńcu jest jednym z dwóch tak dobrze zachowanych na świecie kompleksów przemysłowych, wytwarzających gwoździe i narzędzia gospodarcze według XVIII-XX-wiecznych technologii metalurgicznych. W połowie XIX w. maleniecka fabryka żelaza była najnowocześniejszym prywatnym hutniczo-górniczym zakładem w całym Królestwie Polskim. Zaś jego ówczesny właściciel Tadeusz Bocheński był najbogatszym ziemianinem w guberni radomskiej. To właśnie w Maleńcu i w pobliskich zakładach metalurgicznych wdrażano najnowocześniejsze w tym czasie technologie wytopu żelaza. W pobliskiej Miedzierzy działała kopalnia rudy żelaza (limonitu) zatrudniająca 150 górników. Była ona doskonale zorganizowana i wyposażona m.in. w maszynę parową i inne urządzenia górnicze. Wytwarzane w miejscowych zakładach narzędzia i maszyny gospodarcze dostrzeżone zostały w 1874 r. przez Bolesława Prusa na Wystawie Rolniczej w Warszawie. Były wśród nich m.in. młockarnie, menaże, miechy, pielarki do buraków oraz pługi, za które w 1895 r. Zakłady Górnicze „Ruda Maleniecka” otrzymały srebrny medal na Wystawie Metalowej w Warszawie.
Źródło: ZZH w Maleńcu