Kto, kiedy i w jaki sposób pracował nad recepturą szkła rubinowego, jakie przedmioty z niego wytwarzano i gdzie znajdowały się nieliczne ośrodki jego produkcji – o tym będzie można się dowiedzieć podczas niedzielnego wykładu.
W XVII wieku wzrosło zainteresowanie szkłem barwnym – stąd tak wiele w tym czasie eksperymentów, na drodze których próbowano odtworzyć stare receptury, znane już w starożytności, bądź wypracować nowe sposoby pozyskiwania kolorowego szkła. Działania takie podjął także Johann Kunckel związany z dworem Fryderyka Wilhelma, elektora Brandenburgii. Prowadził on doświadczenia, które – po zabarwieniu masy szklanej złotem - doprowadziły do otrzymania szkła rubinowego. Naczynia wytwarzane z tego szkła były niezwykle cenne, dlatego też prezentowano je wśród innych wartościowych przedmiotów w kredensach, podkreślając wysoki status społeczny i majątkowy ich właścicieli. Wyrobom tym przypisywano także uzdrawiające właściwości. To sprawiło, że i inni chemicy i hutnicy starali się zgłębić tajniki produkcji szkła rubinowego.
W XVII wieku wzrosło zainteresowanie szkłem barwnym – stąd tak wiele w tym czasie eksperymentów, na drodze których próbowano odtworzyć stare receptury, znane już w starożytności, bądź wypracować nowe sposoby pozyskiwania kolorowego szkła. Działania takie podjął także Johann Kunckel związany z dworem Fryderyka Wilhelma, elektora Brandenburgii. Prowadził on doświadczenia, które – po zabarwieniu masy szklanej złotem - doprowadziły do otrzymania szkła rubinowego. Naczynia wytwarzane z tego szkła były niezwykle cenne, dlatego też prezentowano je wśród innych wartościowych przedmiotów w kredensach, podkreślając wysoki status społeczny i majątkowy ich właścicieli. Wyrobom tym przypisywano także uzdrawiające właściwości. To sprawiło, że i inni chemicy i hutnicy starali się zgłębić tajniki produkcji szkła rubinowego.
