- palec mały (4) na VIII progu
- palec serdeczny (3) na VII progu
- palec środkowy (2) na VI progu
- palec wskazujący (1) na V progu.
Teraz odejmujemy palce od strun z wyjątkiem (4) na wysokość paru milimetrów. Uderzamy palcem wskazującym prawej ręki w strunę 3, która jest skrócona za pośrednictwem palca (4) na VIII progu. Wykonujemy cztery uderzenia licząc do czterech ruchem przesadnym, głębokim za każdym razem wracając palcem pod strunę. Podczas tego ćwiczenia pozostałe palce opieramy na strunach. To samo wykonujemy palcem (3) lewej ręki na progu VII, palcem (2) na VI progu i palcem (1) na V progu struny 3. Wszystkie te ćwiczenia wykonujemy również na strunie 2 palcem drugim (m) prawej ręki w podobny sposób, na strunie 1 palcem trzecim (a) prawej ręki też w taki sam sposób. Kciukiem operujemy tak samo z tym, że na strunach 4,5 i 6.
Przy łączeniu pracy obu rąk bardzo ważnym problemem jest koordynacja ruchów. Początkujący gitarzysta dużo wcześniej stawia palec lewej ręki przed uderzeniem palcem prawej ręki. Powoduje to skracanie dźwięku, a w późniejszym etapie zachwianie rytmu i przebiegu melodycznego. Dlatego już w początkowych wprawkach przy łączeniu lewej i prawej ręki przestrzegamy aby palec lewej ręki stawiać na strunie dopiero w momencie jej uderzenia palcem prawej ręki.
Następnym ćwiczeniem będzie wprawka polegająca na uderzaniu kciukiem prawej ręki i palcami na przemian pierwszym (i) oraz drugim (m) w struny D4 i H2 ruchem „pstryczkowatym”. Gramy to w ten sposób, że kładziemy (1) palec lewej ręki na I progu struny 2 i uderzając czterokrotnie wykonujemy dwudźwięk (kciuk uderza w strunę 4 natomiast palce (i) i (m) naprzemiennie w strunę 2). Następnie powtarzamy to z (2) palcem lewej ręki na II progu struny H2, potem (3) palec – III próg – H2, palec (4) – IV próg – H2, następnie przenosimy rękę w ten sposób, że zaczynamy tą sekwencję od nowa kładąc palec (1) na V progu, palec (2) na VI progu, palec (3) na VII progu i palec (4) na VIII progu i tak dalej do XII progu. Będąc na XII progu powtarzamy ćwiczenie w kierunku odwrotnym do I progu, z tym że ruch „pstryczkowaty” wykonują teraz naprzemiennie kciuk (p), palec środkowy (m) i palec serdeczny (a) prawej ręki naprzemiennie.
Właściwa koordynacja ruchów lewej i prawej ręki będzie miała ogromny wpływ na rozwój takich technik jak gamy, zmiany pozycji, legato, gra akordowa. Dalsze doskonalenie koordynacji pracy rąk będzie się odbywało przy ćwiczeniu tych technik. We wstępnym okresie nauki należy grać z taką dynamiką aby unikać nadmiernego szarpania i wyrywania strun palcami prawej ręki, a znając zależność obu rąk zmniejszymy niebezpieczeństwo zbyt mocnego naciskania na struny palcami lewej ręki.