Polega na tym, że po zagraniu pustej struny e1 stawiamy pierwszy palec (1) lewej ręki na I progu struny 1 (palce zgięte w stawach międzypaliczkowych, palec stawiamy prostopadle do chwytni i tuż przed metalowym progiem), następnie trzymając (1) palec ustawiamy palec (3) na III progu struny 1, czyli kolejno gramy dźwięki e, f, g (praca palców prawej ręki naprzemienna!)
Po kilkukrotnym wykonaniu tego ćwiczenia przechodzimy do krótkiej melodii zapisanej w czterech taktach w tym ćwiczeniu. Liczymy na 1 2 3 4 każdą ćwierćnutę ponieważ przy kluczu mamy metrum 4/4, czyli na każdy takt przypada cztery ćwierć nuty. Wyjątkiem jest takt drugi, w którym ćwierćnuty są przedstawione w postaci dwóch półnut (liczymy na 1 półnutę przez 2 dźwięk brzmi, na 3 ponownie uderzamy półnutę i na 4 dźwięk brzmi). Podobnie jest w czwartym takcie, gdzie na 1 uderzamy całą nutę, a przez 2 3 4 dźwięk brzmi.
Całe ćwiczenie przegrywamy kilka razy, aż uzyskamy płynność w grze.
Ćwiczenie 2
Polega na tym, że po zagraniu pustej struny h2 stawiamy pierwszy palec (1) lewej ręki na I progu struny 2 (palce zgięte w stawach międzypaliczkowych, palec stawiamy prostopadle do chwytni i tuż przed metalowym progiem), następnie trzymając (1) palec ustawiamy palec (3) na III progu struny 2, czyli kolejno gramy dźwięki h, c, d (praca palców prawej ręki naprzemienna!)
Po kilkukrotnym wykonaniu tego ćwiczenia przechodzimy do krótkiej melodii zapisanej w czterech taktach w tym ćwiczeniu. Liczymy na 1 2 3 każdą ćwierćnutę ponieważ przy kluczu mamy metrum 3/4, czyli na każdy takt przypada trzy ćwierć nuty. Takty I, II, III są zapisane w postaci trzech ćwierćnut w każdym takcie, w związku z tym każdą ćwierćnutę liczymy na 1 2 3. Wyjątkiem jest takt czwarty, w którym ćwierćnuty są przedstawione w postaci półnuty z kropką. Kropka mówi nam o tym, że przedłużamy nutę o połowę jej wartości, czyli ćwierć nutę. Na półnutę przypadną dwie ćwierćnuty, na kropkę jedna – w sumie trzy ćwierćnuty. W tym takcie na 1 gramy półnutę h, przez 2 3 dźwięk brzmi.
Całe ćwiczenie przegrywamy kilka razy, aż uzyskamy płynność w grze.
Ćwiczenie 3
Polega na tym, że po zagraniu pustej struny g3 stawiamy drugi palec (2) lewej ręki na II progu struny 3 (palce zgięte w stawach międzypaliczkowych, palec stawiamy prostopadle do chwytni i tuż przed metalowym progiem). Kolejno gramy dźwięki g, a (praca palców prawej ręki naprzemienna!)
Po kilkukrotnym wykonaniu tego ćwiczenia przechodzimy do krótkiej melodii zapisanej w czterech taktach w tym ćwiczeniu. Liczymy na 1 i 2 i każdą ósemkę ponieważ przy kluczu mamy metrum 2/4, a najdrobniejszą wartością występującą w tym ćwiczeniu jest ósemka.
Pierwszy takt liczymy: na 1 gramy ósemkę g, na i gramy ósemkę a, na 2 gramy ćwierćnutę g, która brzmi też przez i (ponieważ w ćwierćnucie są dwie ósemki).
Drugi takt liczymy: na 1 gramy ósemkę g, na i gramy ósemkę a, na 2 gramy ósemkę g, na i gramy ósemkę a.
Trzeci takt liczymy: na 1 ramy ćwierćnutę g, która brzmi przez i, na 2 gramy ćwierćnutę a, która brzmi przez i.
Czwarty takt liczymy: na 1 gramy półnutę g, która brzmi przez i 2 i (ponieważ w półnucie mieszczą się cztery ósemki).
Całe ćwiczenie przegrywamy kilka razy, aż uzyskamy płynność w grze.
Studia rozwojowe na strunach wiolinowych w pierwszych pozycjach
Ćwiczenie 1
Jest ono połączeniem trzech poprzednich ćwiczeń. Proponuję w tym przypadku nie liczyć na cztery, tylko nazywać głośno nazwy literowe dźwięków, które gramy.
Ćwiczenie 2
Podobnie nazywamy dźwięki, które gramy starając się uzyskać płynność w grze. Gramy w tempie wolnym.
Ćwiczenie 3
„Wlazł kotek na płotek”
Metrum 3/4 i najdrobniejsza wartość nuty jaką jest ósemka w tym ćwiczeniu wskazują nam sposób liczenia w celu rozszyfrowania rytmu na 1 i 2 i 3 i. Osoby które znają słowa mogą sobie zaśpiewać melodię równolegle z grą. Staramy nauczyć się utworu na pamięć.
Ćwiczenie 4
„ Były sobie świnki trzy”
Metrum 4/4 wskazuje na sposób liczenia na 1 2 3 4 każdą ćwierćnutę. Staramy nauczyć się utworu na pamięć.
Ćwiczenie 5
„W murowanej piwnicy”
Metrum 4/4 i najdrobniejsza wartość nuty jaką jest ósemka sugerują liczenie na 1 i 2 i 3 i 4 i. Staramy nauczyć się utworu na pamięć.
Ćwiczenie 6
„Poszła Karolinka”
Metrum 4/4 i najdrobniejsza wartość nuty jaką jest ósemka sugerują liczenie na 1 i 2 i 3 i 4 i. Staramy nauczyć się utworu na pamięć.