W grze na gitarze zagadnienie dźwięku dotyczy głównie techniki prawej ręki. Dźwięk ściśle związany jest z jakością i sposobami uderzania w struny palcami prawej ręki.Gitarzysta powinien dążyć do takiego wyćwiczenia mięśni palców prawej ręki, które umożliwiłoby mu panowanie nad dźwiękiem. Powinien on świadomie stopniować siłę uderzenia palcami prawej ręki, a tym samym świadomie stopniować natężenie dźwięku. W grze na gitarze strun nie szarpiemy, nie zarywamy i nie szczypiemy, tylko uderzamy w nie palcami prawej ręki.
Na gitarze gramy palcami, nie dłonią. Podczas gry palcami prawej ręki dłoni nie unosimy i nie opuszczamy, jest ona praktycznie nieruchoma. Praca nad techniką uderzania palcami i kciukiem w struny polega na dążeniu do uniezależnienia palców i kciuka od pozostałej części dłoni.
Podczas uderzenia palcem w strunę kontakt opuszki palca lub paznokcia na całej jego szerokości ze struną daje intensywniejszy, pełniejszy dźwięk niż jakiekolwiek uderzanie bokiem opuszki czy paznokcia.
Siła uderzenia zależy od umiejętnego wykorzystania naturalnej siły ciężkości palca i odpowiedniego wyćwiczenia mięśni palców prawej ręki, przy jednoczesnym rozluźnieniu dłoni. Pochodzi ona z trzeciego członu palca, tego, który znajduje się u jego nasady. Napinanie mięśni palców, dłoni i całej ręki - w celu uzyskania mocnego dźwięku - uniemożliwia rozwój techniki gry.
Szybkość z jaką uderza palec w strunę ma olbrzymi wpływ na jakość dźwięku, na jego barwę i nośność. Palec uderza znad struny, nie ze struny. Kontakt uderzającego palca ze struną powinien być optymalnie krótki, tj. uderzający palec nie powinien zatrzymywać się na strunie.
Na gitarze gramy palcami, nie dłonią. Podczas gry palcami prawej ręki dłoni nie unosimy i nie opuszczamy, jest ona praktycznie nieruchoma. Praca nad techniką uderzania palcami i kciukiem w struny polega na dążeniu do uniezależnienia palców i kciuka od pozostałej części dłoni.
Podczas uderzenia palcem w strunę kontakt opuszki palca lub paznokcia na całej jego szerokości ze struną daje intensywniejszy, pełniejszy dźwięk niż jakiekolwiek uderzanie bokiem opuszki czy paznokcia.
Siła uderzenia zależy od umiejętnego wykorzystania naturalnej siły ciężkości palca i odpowiedniego wyćwiczenia mięśni palców prawej ręki, przy jednoczesnym rozluźnieniu dłoni. Pochodzi ona z trzeciego członu palca, tego, który znajduje się u jego nasady. Napinanie mięśni palców, dłoni i całej ręki - w celu uzyskania mocnego dźwięku - uniemożliwia rozwój techniki gry.
Szybkość z jaką uderza palec w strunę ma olbrzymi wpływ na jakość dźwięku, na jego barwę i nośność. Palec uderza znad struny, nie ze struny. Kontakt uderzającego palca ze struną powinien być optymalnie krótki, tj. uderzający palec nie powinien zatrzymywać się na strunie.
Technika tirando i apoyando
Technika paznokciowa i poduszkowa
Istnieją dwa zasadnicze sposoby uderzania strun palcami prawej ręki: tirando oraz apoyando. W obydwóch technikach kontakt palca ze struną powinien trwać jak najkrócej.
Technika uderzenia tirando (paznokciowa) polega na uderzaniu w strunę samym paznokciem (jego wewnętrzną stroną) zaokrąglonego palca, a następnie, po uderzeniu, na zamknięciu (podgięciu) uderzającego palca do wnętrza dłoni.
Sposób uderzenia tirando palcami
Kciuk postawić na strunie D4, A5 lub E6. Z rozluźnionej dłoni uniesionym nad struną, zaokrąglonym palcem wskazującym i uderzyć w strunę E1, a następnie podgiąć palec do wnętrza dłoni. Czynność tę powtórzyć używając kolejno palców: środkowego (m) oraz serdecznego (a). Uzyskany dźwięk powinien być jasny, pełny i nośny. Uderzenie tirando stosujemy z użyciem wszystkich strun gitary. Ćwiczymy również
tirando palcami bez opierania kciuka.
Sposób uderzenia tirando kciukiem (p)
Ustawić palce: na czubkach opuszek wskazujący (i) na strunie G3, środkowy (m) na strunie H2 oraz serdeczny (a) na strunie E1. Wyprostowanym kciukiem, uniesionym nad struną (lewą wewnętrzną stroną paznokcia), uderzyć strunę E6. Po każdym uderzeniu struny kciuk wykonuje ruch elipsoidalny wokół własnej osi i powraca na pozycję, którą zajmował przed uderzeniem struny, gotowy do następnego uderzenia. Ćwiczymy również uderzenie tirando kciukiem bez opierania palców i, m, a. Zarówno przed, jak i po uderzeniu struny kciuka nie wolno zginać ani chować go pod palec wskazujący, gdyż powoduje to niepotrzebne napięcie mięśni dłoni.
Technika uderzenia apoyando (paznokciowa) polega na tym, że po zaatakowaniu struny czubkiem opuszki palca, palec natychmiast ześlizguje się z opuszki na paznokieć, który przejmuje całą energię uderzenia palca w strunę. Po uderzeniu palec zatrzymuje się na sąsiedniej strunie, oparty opuszką.
Sposób uderzenia apoyando palcami
Kciuk postawić na strunie D4, A5 lub E6. Z rozluźnionej dłoni, uniesionym nad struną wyprostowanym w trzecim stawie (licząc od nasady) palcem wskazującym i uderzyć w strunę E1 w taki sposób, by po uderzeniu palec wskazujący oprzeć na sąsiedniej strunie H2. Uderzenie powtórzyć, używając kolejno palca środkowego (m) oraz serdecznego (a). Uderzenie apoyando palcami stosować z użyciem pięciu strun. Uwaga: Na strunie E6 nie stosujemy uderzeń apoyando palcami (z wyjątkiem kciuka), gdyż nie możemy oprzeć palców.
Sposób uderzenia apoyando kciukiem (p)
Na czubkach opuszek ustawić palce: wskazujący (i) na strunie G3, środkowy (m) na strunie H2 oraz serdeczny (a) na strunie E1. Wyprostowanym kciukiem uniesionym nad struną uderzyć w strunę E6 w taki sposób, by po uderzeniu kciuk (p) oprzeć na sąsiedniej strunie A5. Uderzeniem apoyando graj na strunie A5 oraz D4. Pamiętaj, że po każdym uderzeniu kciuk opiera się na sąsiedniej strunie. Przed i po uderzeniu struny kciuka nie wolno zginać. Ćwicz również uderzenia apoyando kciukiem bez opierania palców i, m, a.
Istnieją dwa zasadnicze sposoby uderzania strun palcami prawej ręki: tirando oraz apoyando. W obydwóch technikach kontakt palca ze struną powinien trwać jak najkrócej.
Technika uderzenia tirando (paznokciowa) polega na uderzaniu w strunę samym paznokciem (jego wewnętrzną stroną) zaokrąglonego palca, a następnie, po uderzeniu, na zamknięciu (podgięciu) uderzającego palca do wnętrza dłoni.
Sposób uderzenia tirando palcami
Kciuk postawić na strunie D4, A5 lub E6. Z rozluźnionej dłoni uniesionym nad struną, zaokrąglonym palcem wskazującym i uderzyć w strunę E1, a następnie podgiąć palec do wnętrza dłoni. Czynność tę powtórzyć używając kolejno palców: środkowego (m) oraz serdecznego (a). Uzyskany dźwięk powinien być jasny, pełny i nośny. Uderzenie tirando stosujemy z użyciem wszystkich strun gitary. Ćwiczymy również
tirando palcami bez opierania kciuka.
Sposób uderzenia tirando kciukiem (p)
Ustawić palce: na czubkach opuszek wskazujący (i) na strunie G3, środkowy (m) na strunie H2 oraz serdeczny (a) na strunie E1. Wyprostowanym kciukiem, uniesionym nad struną (lewą wewnętrzną stroną paznokcia), uderzyć strunę E6. Po każdym uderzeniu struny kciuk wykonuje ruch elipsoidalny wokół własnej osi i powraca na pozycję, którą zajmował przed uderzeniem struny, gotowy do następnego uderzenia. Ćwiczymy również uderzenie tirando kciukiem bez opierania palców i, m, a. Zarówno przed, jak i po uderzeniu struny kciuka nie wolno zginać ani chować go pod palec wskazujący, gdyż powoduje to niepotrzebne napięcie mięśni dłoni.
Technika uderzenia apoyando (paznokciowa) polega na tym, że po zaatakowaniu struny czubkiem opuszki palca, palec natychmiast ześlizguje się z opuszki na paznokieć, który przejmuje całą energię uderzenia palca w strunę. Po uderzeniu palec zatrzymuje się na sąsiedniej strunie, oparty opuszką.
Sposób uderzenia apoyando palcami
Kciuk postawić na strunie D4, A5 lub E6. Z rozluźnionej dłoni, uniesionym nad struną wyprostowanym w trzecim stawie (licząc od nasady) palcem wskazującym i uderzyć w strunę E1 w taki sposób, by po uderzeniu palec wskazujący oprzeć na sąsiedniej strunie H2. Uderzenie powtórzyć, używając kolejno palca środkowego (m) oraz serdecznego (a). Uderzenie apoyando palcami stosować z użyciem pięciu strun. Uwaga: Na strunie E6 nie stosujemy uderzeń apoyando palcami (z wyjątkiem kciuka), gdyż nie możemy oprzeć palców.
Sposób uderzenia apoyando kciukiem (p)
Na czubkach opuszek ustawić palce: wskazujący (i) na strunie G3, środkowy (m) na strunie H2 oraz serdeczny (a) na strunie E1. Wyprostowanym kciukiem uniesionym nad struną uderzyć w strunę E6 w taki sposób, by po uderzeniu kciuk (p) oprzeć na sąsiedniej strunie A5. Uderzeniem apoyando graj na strunie A5 oraz D4. Pamiętaj, że po każdym uderzeniu kciuk opiera się na sąsiedniej strunie. Przed i po uderzeniu struny kciuka nie wolno zginać. Ćwicz również uderzenia apoyando kciukiem bez opierania palców i, m, a.
