Rzeczowniki zakończone na „–ia” po spółgłoskach wargowych (p, b, f, w, m) kończą się w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku na „–i”, jeśli są wyrazami rodzimymi lub przyswojonymi. Natomiast w wyrazach odczuwanych jako obce piszemy „–ii”. Reguła ta dotyczy również nazw miejscowych. Należy więc pisać: „Karwi”, „Nowej Słupi”, „Rumi”, „Sielpi”, ale: „Jugosławii”, „Kolumbii”. Omawiana zasada nie zawsze jest łatwa do zastosowania, ponieważ czasem trudno stwierdzić, czy nazwa jest rodzima, czy obca. Piszemy na przykład „Warmii”, mimo że to nazwa regionu Polski, a więc forma przyswojona. Jest to jednak wyjątek.
Porad językowych udziela prof. zw. dr hab. Marek Ruszkowski – językoznawca, autor ponad 170 publikacji, w tym 10 książek, pracownik naukowy Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, rzeczoznawca podręczników szkolnych Ministerstwa Edukacji Narodowej.
Pytania do prof. Marka Ruszkowskiego prosimy przesyłać na adres: pik@wdk-kielce.pl (w tytule prosimy zaznaczyć „Porady językowe”).