Przymiotniki od nazw miejscowości i państw najczęściej tworzymy za pomocą przyrostka -ski. Czasem tę cząstkę dodajemy do danej nazwy bez żadnych zmian, np. radom-ski, poznań-ski, wrocław-ski, ale niekiedy w nazwie zachodzą modyfikacje, np. Kraków – krakow-ski (oboczność ó:o), Lublin – lubel-ski (dodanie e i usunięcie in) czy Warszawa – warszaw-ski (ucięcie końcówki -a). Zdarza się również, że dodanie tego przyrostka do pełnej nazwy spowodowałoby powstanie formy niezręcznej, która sprawiałaby trudności artykulacyjne. Dlatego nie ma przymiotników paryż-ski, egipt-ski, tylko paryski, egipski (usunięte zostały spółgłoski ż, t). Podobnie sytuacja przedstawia się z przymiotnikiem utworzonym od nazwy Zawichost. Teoretycznie powinien on brzmieć zawichostski, ale połączenie aż czterech spółgłosek (s, t, s, k’), wśród których s się powtarza, byłoby trudne do wymówienia i nieekonomiczne. Dlatego też zgodna z normą językową jest forma nieregularna – zawichojski, podobnie ja Babimost – babimojski. Jest ona znana i powszechnie używana przez mieszkańców Zawichostu i okolic, o czym świadczą takie nazwy, jak; Wirtualne Muzeum Ziemi Zawichojskiej, Szkice zawichojskie (tytuł książki) czy ulica Zawichojska w Sandomierzu.
Porad językowych udziela prof. dr hab. Marek Ruszkowski – językoznawca, autor ponad 230 publikacji, w tym 12 książek, pracownik naukowy Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, rzeczoznawca podręczników szkolnych Ministerstwa Edukacji Narodowej.
Pytania do prof. Marka Ruszkowskiego prosimy przesyłać na adres: pik@wdk-kielce.pl (w tytule prosimy zaznaczyć „Porady językowe”).