Domaniówka to nazwa odmieniająca się przez przypadki, która ma taką odmianę jak na przykład rzeczownik Ameliówka. Formę Domaniówki należy odrzucić, bo nie chodzi tu o nazwisko (np. Mieszkam na Jana Domaniówki). Można więc powiedzieć: Mieszkam na Domaniówce. Jednak tę nazwę nosi mała ulica w dzielnicy Szydłówek (bo o nią zapewne chodzi), o której istnieniu wielu kielczan zapewne nie wie. Nazwa została nadana w roku 1957, a pochodzi od nazwy części dawnej wsi Szydłówek. Sformułowanie: Mieszkam na Domaniówce nie jest precyzyjne znaczeniowo, nie wiadomo bowiem, o jaką lokalizację chodzi – dzielnicę (jeśli taka istniałaby), szczyt w Górach Świętokrzyskich (w Paśmie Masłowskim), ulicę, a być może inne miejsce. Najlepiej więc stosować konstrukcję opisową, która jest dłuższa, ale semantycznie precyzyjniejsza – Mieszkam na ulicy Domaniówka, ewentualnie: Mieszkam przy ulicy Domaniówka.
Porad językowych udziela prof. dr hab. Marek Ruszkowski – językoznawca, autor ponad 230 publikacji, w tym 12 książek, pracownik naukowy Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, rzeczoznawca podręczników szkolnych Ministerstwa Edukacji Narodowej.
Pytania do prof. Marka Ruszkowskiego prosimy przesyłać na adres: pik@wdk-kielce.pl (w tytule prosimy zaznaczyć „Porady językowe”).