W perspektywie historycznej budownictwo drewniane jawi się jako nieodłączny element krajobrazu kulturowego Polski. Przyczyny to obfite niegdyś zasoby budulca drzewnego i łatwość jego obróbki. Od najdawniejszych czasów dominowały w budownictwie polskim budowle o konstrukcji zrębowej, w mniejszym stopniu słupowo – ramowej, ale też szkieletowej, zwanej szachulcową. Szczególną pozycję wśród budowli drewnianych zajmowały kościoły, które były istotnymi elementami struktur osadniczych w zarówno wymiarze fizycznym, a zwłaszcza duchowym. Kościół drewniany aż po czasy nowożytne nie był dziełem ludowej ciesiołki. W zhierarchizowanym społeczeństwie średniowiecznym nie istniała spontaniczna działalność budowlana. Dopiero od wieku XVIII, a zwłaszcza w wieku XIX inicjatywa budowlana, a także realizacja, stały się dziełem społeczności wiejskich.
Sandomierska wystawa pt. Drewniana architektura sakralna w Polsce, przygotowana i udostępniona Muzeum Okręgowemu w Sandomierzu przez Narodowy Instytut Dziedzictwa w Warszawie, prezentuje najciekawsze zachowane realizacje architektoniczne z różnych regionów Polski. Najstarszym obiektem prezentowanym na wystawie jest pochodząca z przełomu XII i XIII wieku świątynia z norweskiej miejscowości Vang, która obecnie znajduje się w Karpaczu na Dolnym Śląsku. Grupę karpackich gotyckich i późnogotyckich świątyń drewnianych, powstających od początku XV do połowy XVI wieku reprezentują kościoły: w Bliznem, Haczowie, Lipnicy Murowanej, Dębnie, Binarowej i Sękowej. Wielkopolskę i Pomorze reprezentują cztery obiekty siedemnastowieczne: w Leśnie, Buku, Tarnowie Pałuckim i Herbutowie. Z ziemi lubelskiej obecne są dwa kościoły: w Borowicy i Tomaszowie Lubelskim. Ziemię świętokrzyską reprezentuje osiemnastowieczny kościół w Mnichowie a Mazowsze i ziemię łódzką kościoły w Mariańskim Porzeczu (XVIII w.) i Boguszycach (XVI w.). Ponadto na wystawie zobaczyć możemy świątynie innych wyznań religijnych: dawny kościół ewangelicko – augsburski (obecnie cerkiew prawosławna) w Lidzbarku Warmińskim z I połowy XIX wieku oraz dwa podlaskie meczety tatarskie w Kruszynianach i Bohonikach z przełomu XVIII i XIX wieku. Na uwagę zasługują zwłaszcza dwa kościoły, które zostały zaprojektowane przez wybitnych architektów swoich czasów: kościół centralny w Borowicy autorstwa architekta królewskiego Jakuba Kubickiego oraz kaplica z Zakopanego – Jaszczurówki, którą w początku XX wieku zaprojektował Stanisław Witkiewicz.
Źródło: Muzeum Okręgowe w Sandomierzu