Spektakl zrealizowano na podstawie tekstów noblistki Wisławy Szymborskiej i gospodyni wiejskiej Anny Wojtyniak oraz fragmentów rozmów przeprowadzonych w domach pomocy społecznej przez Kamilę Paprocką. Pomysłodawcami i realizatorami przedsięwzięcia są Zofia Bartoszewicz i Erdmute Sobaszek. Stworzone widowisko jest wyrazem szacunku i współczucia dla ludzi, także tych mocno poturbowanych przez życie. Mówi o przemijaniu, o doświadczeniach, które nie muszą stać się bagażem, o chwilach "nieśmiertelności" i o tym, że nie wszystko w nas koniecznie musi się zestarzeć, skostnieć.
W załączniku recenzja spektaklu Kamili Paprockiej.
Więcej informacji na stronie: www.teatrwegajty.art.pl